Św. Stanisław BM

Główny patron Polski, urodzony w 1030 r. w Szczepanowie, zmarły śmiercią męczeńską w 1079 r. z rąk króla Bolesława Śmiałego.

Zalety, którymi się wyróżniał Święty, są potrzebne każdemu człowiekowi. Uważamy, że posiadanie Jego imienia będzie zaszczytnym wyróżnieniem dla placówki i źródłem mobilizacji do lepszej i skuteczniejszej pracy edukacyjnej i wychowawczej.

O patronie naszej szkoły powiedzieli:

Miałem, bowiem przekonanie, że nie ma żadnego świętego, które-mu by nasza Ojczyzna zawdzięczała więcej (…). Żaden z biskupów Kościoła polskiego, jak sięga pamięć przodków i nasza, nie walczył mocniej o wiarę i sprawiedliwość, o wolność ludu polskiego i religię (…). Nie znam nikogo, kto przez swoją pracę, życie i męczeństwo, zasłużył się bardziej, aby ludzie mówiący naszym językiem powinni więcej czcić, więcej miłować, więcej się nim cieszyć i podziwiać (…).

– Kronikarz Jan Długosz

 

Stanisław ze Szczepanowa stał się natchnieniem dla wielu świętych i błogosławionych na naszej polskiej ziemi. Istnieje głęboka więź duchowa pomiędzy postacią tego wielkiego Patrona Polski i tyloma świętymi i błogosławionymi, którzy tak wiele dobra i świętości wnieśli w dzieje naszej Ojczyzny. Znakiem tej więzi jest zwyczaj niesienia relikwii polskich świętych podczas procesji na Skałkę. W krakowskim Biskupie odnajdywali oni przykład heroizmu wiary, nadziei i miłości, który jest realizowany na co dzień i przybiera kształt heroizmu dnia powszedniego.

– Papież Jan Paweł II

 

Całe życie św. Stanisława wskazuje, że był człowiekiem czynnym i nie było mu obojętne, co się dzieje w Państwie Polskim. Miał zasady, dla których nie wahał się oddać swego życia. Był niezależny w wypełnianiu swoich obowiązków, choć to go naraziło na za-rzut sprzeniewierzenia się królowi, z którym żył dotychczas w przyjaźni. Przyjął śmierć z pobudek religijnych i został męczennikiem. Kanonizowano go w Asyżu w 1253 roku.

– bp Tadeusz Płoski